Even terug in de tijd. Mijn vader had een modelspoorbaan van Marklin opgebouwd op twee oude deuren met op de ene deur het landschap analoog aan een plan van Faller met bergen en een ovaal. Later is dit uitgebreid met een tweede deur, waarop een rangeerterrein en een dorpje was ggebouwd. Alles was opgebouwd met metalen rails, ingelegd in zachtboard om de hoogte tussen de rails op te vullen. De baan was volledig analoog en werd aangestuurd in blokken, welke uit 1 transformator kwamen, die door mijn vader geheel zelf was ontworpen en gebouwd. Hierin waren meerdere wikkelingen afgetapt, waaraan koperen plaatjes zaten met hierover een bronzen glijstuk in een ronde circel, zodat de snelheid goed geregeld kon worden.
Na mijn studie ben ik in Engeland beland en daar eerst met een heel andere hobby bezig geweest, namelijk auto racen. Wellicht in een ander artikel hier meer over. De modeltreinen begonnen toch weer te kriebelen en ik ik heb een hele grote verzameling van spoor Z (schaal 1:220) gekocht. Hiermee een heel sporenplan in de eetkamer gebouwd. Dit is helaas niet verder tot bloei gekomen, omdat het digitale tijdperk zich aandiende en toen spoor Z daar nog niet voor geschikt was.
Na terugkeer naar Nederland alle spoor Z ingeruild voor spoor H0, Marklin digitaal. Dit is in samenwerking met M-Track uitgebreid tot een grote modulebaan van 22 bij 3,5 meter in de schuur. Deze was volgens het principe van M-Track volledig analoog/digitaal beveiligd. De bezetmelding van het volgende spoor zetten het sein op rood en daarmee ook het bijbehorende baanvak stroomloos. Bij wissels werd de baan gekozen afhankelijk van de stand van het wissel. Op deze manier was er goed te rijden met meerdere treinen, inclusief een rangeerterrein en een groot station. Helaas is deze baan met alles erbij door een brand verwoest.
Na de brand ben ik overgeschakeld op spoor 1 naar aanleiding van de demonstraties van Ernst Jorissen op de beurzen. De detailering sprak mij op dat moment heel erg aan. Begonnen met modules te bouwen van de Mannheimer norm. Hiermee ook enkele keren meegedaan met grote tentoonstellingen in grote sporthallen. Daar gereden met lange treinen (tot 7 meter lang). Bij enkele evenementen duurde het wel een kwartier voordat de trein 1 keer rondgereden was.
Na 7 jaar met spoor 1 gewerkt, is de ruimte thuis toch erg beperkt en kunnen eigenlijk alleen diorama;s en kleine banen gebouwd worden. Er ligt hier nu een ovaal van redelijke omvang (8 bij 14 meter met soms 4 parallelle sporen. Er kan rond gereden worden, maar dat is het dan ook wel. Ik heb besloten om deze baan in te korten tot een rangeermodule. Daarnaast komt een grote modelbaan in H0 naar voorbeeld van Bischofsheim met meerdere schaduwstations. Dit alles zal met iTrain worden beheerd.